خلوت
به نام خدای نزدیک تر از رگ گردن
این دو سه روزه عده ی زیادی از جوون ها در مساجد معتکف شدند .
نه اینترنت و تلگرام هست و نه مزاحم از نوع دیگه ای...
این سه روز اختصاصی مال خودشون و خدا , که فکر کنند و برای سه سوال اساسی زندگی پاسخ پیدا کنند :
چرا ؟ چگونه ؟ کجا ؟ شعر معروفی هست که میگه :
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
ز کجا آمده ام ؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم؟
خدا رو شکر ! واقعا کسایی که این سرمایه و دعا و خلوت با خدا را ندارند و ادعای فرهنگ هم میکنند , چی دارند و به چه امیدی زندگی میکنند ؟
واقعا دل آدم میسوزه که اشرف مخلوقات روز به روز پس رفت داشته باشه...
این همه گفتیم : "یه شب که هزار شب نمیشه " خب بیایم یه شب بیدار باشیم و اختصاصی با خدا حرف بزنیم , البته برای شروع کار لازم نیست 11 رکعت نماز شب بخونی ها ...فقط بشین و با خودت فکر کن .
اشکال نداره ! اگر هم حالشو نداشتی , حداقل وقتی پا شدی آب بخوری یه یا الله بگو و بعد دوباره بخواب . همین!
پ ن : توصیه های رهبر انقلاب به معتکفین